رابطه جهت گیری مذهبی، شادکامی، منبع کنترل و راهبردهای مقابله ای با سلامت معنوی دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: امروزه نقش مذهب، شادکامی، منبع کنترل و راهبردهای مقابله‌ای در پیشگیری و درمان مشکلات بهداشت عمومی و سلامت معنوی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اهمیت رشته پرستاری، این پژوهش با هدف تعیین ارتباط جهت‌گیری مذهبی، شادکامی، منبع کنترل و راهبردهای مقابله‌ای با سلامت معنوی دانشجویان پرستاری انجام شد.     روش بررسی: این مطالعه توصیفی–تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه این پژوهش کلیه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا در سال تحصیلی 93-1392 بودند. در کل از میان 228 دانشجوی پرستاری، 140 دانشجوی واجد شرایط به روش تصادفی- طبقه‌ای وارد مطالعه شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه‌های جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس (1967)، شادکامی آرگایل و لو (1990)، منبع کنترل راتر (1975)، راهبردهای مقابله‌ای لازاروس و فولکمن (1993) و سلامت معنوی پالوتزین و الیسون (1982)بود. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شد.     یافته ها: یافته‌ها نشان داد جهت‌گیری مذهبی درونی (48/0r=)، شادکامی (34/0r=)، منبع کنترل درونی (19/0r=) و راهبرد مسئله‌مدار (17/0r=) با سلامت معنوی رابطه مثبت و معنی­دار و منبع کنترل بیرونی­(21/-0r=) با سلامت معنوی رابطه معنی­دار و معکوس داشتند. جهت‌گیری مذهبی درونی، منبع کنترل بیرونی و شادکامی در یک مدل پیش‌بین توانستند 37 درصد از واریانس سلامت معنوی را پیش‌بینی کنند که در این پیش‌بینی سهم متغیر جهت‌گیری مذهبی درونی 23 درصد بود.     نتیجه گیری: با توجه به توانایی جهت‌گیری مذهبی درونی، منبع کنترل بیرونی و شادکامی در پیش‌بینی سلامت معنوی برنامه‌ریزان، درمانگران و مشاوران روانی اجتماعی باید به نشانه‌های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آن­ها برنامه‌هایی را برای بهبود سلامت معنوی دانشجویان پرستاری طراحی کنند.